1
|
האָסט
ליב/פײַנט
|
כ'האָב
ליב צו לייענען און אויסהערן לעקציעס און שיעורים (געוויינטלעך קומען ניט
מיידן צו אַזעלכע אונטערנעמונגען. פון זינט איך בין אַ קינד, אָבער, פיר
איך זיך אויף – אין דעם הינזיכט, אַנדערש פון אַנדערע קינדער, און איך
פלעג אָפט באַגלייטן דעם טאַטן אויף לעקציעס און דרשות.
איך
האָב פײַנט די
דשואיש פּראָפעסאָרן וואָס מיינען אַז זיי ווייסן אַלץ...
|
2
|
וועגן
זיך
|
איך װאָלט זיך באַשריבן װי אַ לעבנס-לוסטיקע,
װאָס איז אַלעמאָל גרײט און צופֿרידן צו העלפֿן אַנדערע. דאָס האָב איך צו
פֿאַרדאַנקען די באָבע (ע"ה) אין דער אַלטער הײם. נאָך קלײנערהײט, אױף מײַן מאַמעס שױס,
פֿלעג איך זיך נאָכקוקן װי די באָבע פלעג העלפֿן אָרעמע – אַפֿילו גױעטעס
– װאָס פֿלעגן אַרײַנקומען צו דער באָבען אין דער הײם.
|
3
|
דערצייל
וועגן צילן און חלומות
|
איך מײן אַז איך װיל װערן אַ לערערקע – פֿון
װאָס, און פֿאַר װעמען – צי פֿאַר קלײנע קינדער צי פֿאַר עלטערע – װײס איך
נאָך ניט. איך האָב געהאָפֿט, אַז איך װעל קענען אַרבעטן און צופאַרדינען – אַ
ביסל אָפּשפּאָרן און מיט טאַטע-מאַמעס הילף קענען גײן אױף העכערע
סטודיעס. אמת, קײן סך פֿרױען לערנען ניט אין אוניװערסיטעט, אָבער איך האָב
אַ שטאַרקן מוח און קען גוט לערנען.
אין ענגלאַנד, איז געװען אַ געבילדעטע פֿרױ ניט
װײַט פֿון װאו מיר האָבן געלעבט. איך האָב דאַרט באַפֿרײַנדעט איר טעכטערל
– עס זײַנען ניט געװען קײן אַנדערע מײדלעך פֿון איר עלטער אין דער געגענט,
און די מאַמע אירער האָט מיר, אַזױ צו זאָגן, אַדאָפּטירט. װען
דאָס מײדל, קריסטין האָט זי געהײסן, האָט געלערנט מיט איר פּריװאַטן
לערער, פֿלעג איך דאָרט בײַזײַן און אַלצדינג אַראָפּשלינגען. די
מיסעס אָ'-פלאַהערטי האָט געזען אַז איך שטער ניט, און פֿלעג אַפֿילו
העלפֿן איר טאָכטער מיט די הײם-אַרבעט, האָט זי מיר צוגעזאָגט – װען מיר
האָבן פֿאַרלאָזט ענגלאַנד, – אַז װען איך זאָל איר פֿון אַמעריקע שרײַבן,
װעט זי מיר צושיקן געלט פֿאַר מײַנע לימודים. װען מיר האָבן זיך געזעגנט,
האָבן מיר זיך אַלע אַרומגענומען, זיך צעקושט און צעװײנט. דאַכט
זיך אַז אַפֿילו מיסטער
אָ'-פלאַהערטי האָט אָפּגעװישט פֿון די אױגן אַ
טרער אָדער צװײ.
|